Fascism ante portas?

Η απάντηση στο ερώτημα είναι αρνητική. Ο φασισμός δεν βρίσκεται προ των πυλών. Για τον πολύ απλό λόγο ότι βρίσκεται εντός των τειχών. Στην πραγματικότητα ήταν πάντοτε εκεί. Εκεί όπου ήμασταν εμείς. 

            (Πηγή εικόνας: www.alfavita.gr)

Γιατί ανεξάρτητα από τους αντικειμενικούς παράγοντες, οι οποίοι διαδραματίζουν τον πρωταρχικό ρόλο για την εμφάνισή του, οι υποκειμενικοί παράγοντες, οι οποίοι βεβαίως επηρεάζονται και εν πολλοίς καθορίζονται από τους πρώτους, δεν θα πρέπει να υποτιμώνται. Η άκριτη και άκρατη αποδοχή της κυρίαρχης ιδεολογίας, και μάλιστα της πιο εκχυδαϊσμένης της εκδοχής, της γκαιμπελσικού τύπου προπαγάνδας, με εξιλαστήρια θύματα και αποδιοπομπαίους τράγους είτε τους δημόσιους υπαλλήλους είτε τους οικονομικούς πρόσφυγες είτε κάποια άλλη κοινωνική ομάδα είτε μεμονωμένους «ενοχλητικούς» συνδικαλιστές κατά περίσταση ανάλογα με το πώς βολεύει κάθε φορά, η υιοθέτηση και αναπαραγωγή μεθόδων, πρακτικών και συμπεριφορών προτύπων καθεστωτικών, που οδηγούν σε αναπαραγωγή, επιβίωση και διαιώνιση του συστήματος από όχι ευκαταφρόνητα σε αριθμό στρώματα της βάσης της κοινωνικής πυραμίδας, σε βαθμό τέτοιο ώστε να δημιουργείται μία μάζα πληθυσμού, η οποία τείνει να φθάσει ή έχει φθάσει την κρίσιμη μάζα που απαιτείται για την (επί τα χείρω) παραπέρα πολιτική μεταβολή, δείχνουν τον βαθμό της μετάλλαξης της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. 

  (Πηγή εικόνας:thesecretrealtruth.blogspot.com )

Ο εκμαυλισμός συνειδήσεων και η διαφθορά που διαπότισαν και δηλητηρίασαν ευρείες κοινωνικές ομάδες, η φούσκα της ψευτοευημερίας που ζήσαμε ώσπου τελικά έσκασε στα μούτρα μας, ο ατομικισμός και ο ωχαδερφισμός που αναπτύχθηκαν, η ακρισία και η παθητικοποίηση σαν αποτέλεσμα, αλλά και σαν προαπαιτούμενο όλων τούτων, φαινόμενα τα οποία κυριάρχησαν και καλλιεργήθηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες, είναι μερικά από τα αίτια που οδήγησαν την ελληνική κοινωνία σ’ αυτήν την κατάσταση. Μία κοινωνία η οποία έχει απολύτως διαφοροποιηθεί από αυτό που ήταν πριν μερικές δεκαετίες. Μία κοινωνία η οποία είναι έτοιμη να δεχτεί την τελικήν Ύβριν, τον ΦΑΣΙΣΜΟ! Ας μην ψάχνουμε να βρούμε τον φασισμό μόνον εκεί έξω, σε μορφώματα τύπου Χρυσής Αυγής. Ο φασισμός είναι μέσα μας. Και πρέπει να τον ξεριζώσουμε για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε μπροστά, πέρα από την «δημοκρατία» τους την οποία βιώνουμε στο πετσί μας. Έτσι θα ξεδοντιαστούν και θα καταστούν ανίσχυροι και οι πολιτικοί εκφραστές του φασισμού. Οι διαπιστώσεις αυτές μπορεί να φαίνονται υπερβολικές. Στηρίζονται όμως στην προσωπική εμπειρία από την καθημερινότητα και πιστεύω πως και εσείς έχετε κάτι ανάλογο διαπιστώσει.

Δεν υπάρχει, λοιπόν, ελπίδα; Μέσα από την θλίψη και την απογοήτευση που προκαλεί η γενική εικόνα θέλουμε να είμαστε αισιόδοξοι. Ίσως η κοινωνία θα πρέπει τελικά να ζήσει αυτό που φαντασιώνεται, αυτό το άσχημο που τώρα της φαίνεται ωραίο. Να το ζήσει για να μπορέσει να το απορρίψει. Ίσως πάλι, σ’ όλα ετούτα που έγραψα, να κάνω λάθος. Και η πραγματικότητα να είναι διαφορετική. Οψόμεθα.

            (Πηγή εικόνας: picasonidis.blogspot.gr)